donderdag 12 januari 2012

Rode wangen


Links:voor, midden is Lara, rechts: na
Hoogrode wangen had hij, kabouter. Enkel hangen, zielig huilen en heel af en toe een lachje. Niks niet grappen en grollen, kikker-sprongen, kruipen en stapjes. Nee, kabouter was ziek, met als toppunt 40,3 graden en een belletje naar de huisartsenpost. Want ja, hij mag zich al een hele grote kleine man vinden, ik vond hem een zielig hoopje zieke baby en er leek geen einde aan de koorts te komen.. Enkel de zetpil bood verlichting.Vandaag mochten we even bij ome dokter op visite en kabouter hing onderweg ernaar toe de clown uit toen de paracetamol op haar toppunt van werking zat. Maar de oogjes van kabouter werden alweer mat toen we ter plaatse waren. Hij bood hevig verzet bij het laten nakijken van de oren. De keel bleek rood en waarschijnlijk heeft hij een virus onder de leden. Als het na morgen niet flink beter is, moeten we weer op bezoek.
Ik nestelde mij tussen de bedrijven door wel achter de naaimasjien. Maar er ook verslag van doen, dat kwam er niet van. Pee had nachtdienst en ik draaide de gebroken nacht alleen. De kussentjes op de slaapkamer kregen een make-over. Ze hadden te tand des tijds niet doorstaan, ( je snapt, deze zin had ik altijd al willen opschrijven) en ik, ik zou ze wel even pimpen.
Verdeeld over twee dagen naaide ik, zette ik alles vast met naalden, stelde ik vast dat ik de rondjes iets te krap had getekend. Tekende ze opnieuw, dit keer aan de hand van de gebaksschoteltjes, gekregen van mijn kraamverzorgster in de kraamweek, Ik had ze namelijk niet en zij had er nog honderd liggen... Maar uiteindelijk was daar het frisse resultaat. En dit alles niet zonder de hulp van een van de laatste muizen van Mamamuis. Zij ( de muis) promoveerde tot spelden-kussen-muis. En ik moet zeggen dat ze het heel goed heeft gedaan.

Dag tien en elf waren een feit.

1 opmerking:

Iets te roepen? Deel het!