maandag 18 maart 2013

Tim en Bustani

Wat een hectische tijd hebben we achter de rug. Vijf weken uit huis maakt wel wat moe en na de eerste dag terug, vond ik tussen de middag mijn bedje. Tijd om bij te knorren net als kabouter. Pee wist niet wat hij zag...
Prins-heerlijk lag ik in bed en tuurde naar het nieuwe raam waar ik al de zon doorheen zag komen. Wat een feest zeg, onze nieuwe zolderslaapkamer. Ik doezelde nog even om vervolgens in een diepe slaap te vallen.
Na een anderhalf uur stond ik uitgeslapen op en het weer buiten nodigde uit tot actie. Dit had kabouter ook vastgesteld en liep al druk voor zijn vader uit, op zoek naar zijn laarzen.
We stapten op de fiets, kabouter achterop. De paden op, de lanen in. Ik fietste langs de hoge bomen, we zwaaiden naar de paarden en sloegen linksaf. Gelijk rechts en daar lag het tuintje.
Kabouter hield mijn hand vast, dit is de laatste mode, en we stapten op het hek van de tuin af. Om vervolgens gelijk door te gaan naar de gereedschapskist. Hij wist wat daar lag, de emmer en het schepje...
De riek en de spade waren weer mijn beste vrienden en er werden weer flink wat geultjes gegraven om een laagje mest in te verwerken. Een klein uurtje waren we ter plaatse, precies genoeg. De tuin ontwaakt steeds een stukje meer. En dus ook tijd om te gaan voorzaaien.






Een paar weken geleden had ik mijn bestelling bij Bustani geplaatst. Wat een feest zeg!
Ik kreeg keurig een bevestiging van mijn bestelling en werd op de hoogte gebracht van de stand van zaken m.b.t. de aardperen. Ze werden een dag voor de verzending uit de grond  geoogst. Hoe vers wil je het hebben! Het leuke van deze webwinkel vind ik dat de meeste zaden uit eigen tuin komen en ze is ook actief met Twitter en een Blog.  En de kleinschaligheid maakt dat het persoonlijk blijft. Dat vind ik fijn.
Het was een feest om uit te pakken, van elk zaaisel kon je een handleiding terugvinden op een mooi A4 , zo kon ik poepsimpel gestructureerd van start. En zo geschiedde, Tiny Tim werd gezaaid in een eierdoos. Eens kijken wat hij daar van vindt. De deksel bedekt met een oud broodzakje plaatste ik eronder om te voorkomen dat het water gelijk weg zou lopen. Harstikke handy... En nu verder spitten!

zaterdag 9 maart 2013

Stiekeme tuinstart

 De eerste tuindagen vonden afgelopen week natuurlijk al voor velen plaats. Ik kon er maar eentje inplannen deze week. Nog midden in de renovatie, nee herstel, ruim over het midden heen en logeren bij onze lieve vrienden, de opzet van de ruilkring, werk, dat was genoeg vulling voor deze week.
Maar toch, ik moest echt eventjes, e-ven-tjes wroeten. Ik maakte van de noodzaak een deugd. Er was oppas voor kabouter nodig en ik nam de middag vrij. Vijf minuten fietsen en ik was op de tuin. Pee zette kabouter bij me af, inclusief voedselpakket en maakte voort richting werk.
Ik begon met scheppen, de mest moest in de grond verdwijnen en kabouter zette grote ogen op. Zo'n grote zandbak had hij nog niet eerder gehad. " Buijten, buijten, grond...grrrondjj".  Dat werd wel gewaardeerd.
Wonder boven wonder bleef hij om me heen scharrelen gedurende het uur erna. Een bakje en een schepje waren voldoende om hem zoet te houden. Weer kwam dat beeld naar boven waar ik zo van droomde toen kabouter nog niet groter dan twee centimeter was. Het werd vorig jaar al een beetje realiteit maar nu helemaal. We hebben een kindje dat dolgraag buiten is, wat protesteert wanneer dat buiten zijn stopt. En wat vind ik dat fantastisch om hem een beetje mee te kunnen geven van mijn wereldje op de tuin. Te genieten van de natuur, dingen te zien groeien.
Samen hebben we staan scheppen, een nieuw tijdperk is aangebroken.