Stiekeme tuinstart

 De eerste tuindagen vonden afgelopen week natuurlijk al voor velen plaats. Ik kon er maar eentje inplannen deze week. Nog midden in de renovatie, nee herstel, ruim over het midden heen en logeren bij onze lieve vrienden, de opzet van de ruilkring, werk, dat was genoeg vulling voor deze week.
Maar toch, ik moest echt eventjes, e-ven-tjes wroeten. Ik maakte van de noodzaak een deugd. Er was oppas voor kabouter nodig en ik nam de middag vrij. Vijf minuten fietsen en ik was op de tuin. Pee zette kabouter bij me af, inclusief voedselpakket en maakte voort richting werk.
Ik begon met scheppen, de mest moest in de grond verdwijnen en kabouter zette grote ogen op. Zo'n grote zandbak had hij nog niet eerder gehad. " Buijten, buijten, grond...grrrondjj".  Dat werd wel gewaardeerd.

Wonder boven wonder bleef hij om me heen scharrelen gedurende het uur erna. Een bakje en een schepje waren voldoende om hem zoet te houden. Weer kwam dat beeld naar boven waar ik zo van droomde toen kabouter nog niet groter dan twee centimeter was. Het werd vorig jaar al een beetje realiteit maar nu helemaal. We hebben een kindje dat dolgraag buiten is, wat protesteert wanneer dat buiten zijn stopt. En wat vind ik dat fantastisch om hem een beetje mee te kunnen geven van mijn wereldje op de tuin. Te genieten van de natuur, dingen te zien groeien.
Samen hebben we staan scheppen, een nieuw tijdperk is aangebroken.