Zaaien de baaien

Alles ademde het uit. Toen ik opstond zag ik de helderheid van de lucht. De hoeveelheid licht van de zon. Een zacht briesje. Ja, vandaag moest het gebeuren: de zaadjes zouden de grond in gaan. Enthousiast toverde ik alle kasjes tevoorschijn uit de schuur. En ook de turfbakjes werden van stal gehaald. Ze waren echt gemaakt voor de kas. Op de millimeter nauwkeurig, zo gemaakt.
Ik trok mijn nieuw verkregen handschoentjes aan, inclusief fleurige barok-stippelprint. Jubelend had ik ze in het tuincentrum in mijn mandje gegooid. Ja, daarmee zou ik met liefde met mijn moestuin-tafel-praktijken bezig gaan. Het moet gezegd; het overtrof mijn verwachtingen. Ze stonden beel-dig..
Uit de besteklade pakte ik een handzame lepel en begon met het overscheppen van de grond. Niet zomaar grond, neen, speciale zaaigrond. "Met extra mineralen" , had de tuincentrum-mevrouw mij nog toevertrouwd. Ik had haar namelijk voor de zekerheid gevraagd of die standaard potgrond wel kon. Nee...het heette: " Universele potgrond" Zodoende maakte ik kennis met deze vruchtbare grond. Oh, wat zullen die aubergines groeien. Als kool jongens, echt waar, als kool. Ik geloof dat dit de tweede of derde poging wordt. En dit keer zal ik van te voren me inlezen wat me te doen staat als die jongens opkomen. Wanneer ze in een groter potje moeten enzo... En nee, dit keer verwar ik geen onkruid met zaailingen.... Been there, done that.. Omdat de kasjes op de picknicktafel stonden, kon ik mij te buiten gaan met het overscheppen van de vruchtbare grond. Dit keer zou ik niet aan het aanrecht staan prutsen. Nee, lekker buiten in de frisse lucht. En Spike, Vinnie en Lara vonden het wel gezellig zo. Spike wou ook met alle liefde even de tuin omspitten. En ook Vinnie was niet te beroerd om even mee te helpen. Hij nam de bemesting wel voor zijn rekening (.....).

En zo werd een kas vakkundig door mij gevuld. De hele kas vol met Aubergine onder het motto: " beter teveel dan te weinig" . De rest kon ik mooi ruilen, weggeven of desnoods verkopen via marktplaats.
Na de hele zaai-ceremonie verplaatste ik de kas naar de werkkamer waar ik een tafeltje bij het raam geplaatst had. Zodat ze met z'n allen mooi konden zonnen. Maar niet voordat ik een van de nieuw verworven naambordjes uit het zakje haalde en er met mijn potloodje " aubergine" en " Gezaaid op 7 maart" op schreef. En nu: Groeien maar!