De afgelopen dagen merk ik de kracht van het internet. Het heeft altijd twee kanten, alles heeft twee kanten.
Pee wist het goed te omschrijven, als hij de reacties zo las in blogland, had hij niet het besef dat er zo'n community-gevoel kan zijn, kan ontstaan. En dat is ook wel wat ik erbij voel.
Digitaal is natuurlijk anders dan fysiek. De balans moet blijven. Wat houdt je buurman of buurvrouw bezig. Heb je een krop sla over, breng hem even naar de overkant of haal even een boodschapje, weet wanneer de ander jarig is. Maar ook de sociale media heeft soortgelijke functies en zorgt voor saamhorigheid. En dat is zo geweldig. ik geloof niet dat ik de lading kan dekken.
Op het moment wordt er in dit huis niet zoveel geknutseld, het moet even wijken voor de opgezette actie, werk en gezin. De mailtjes beantwoorden, de reacties. Komende dagen zal ik een pagina aanmaken op dit blog met foto's van binnenkomende creaties. Kunnen jullie meegluren en elkaar aansteken. En ik hoop een dezer dagen ook duidelijk te hebben op welke braderie ik zal gaan staan.
Rond een uurtje of acht stapte ik met mijn renschoentjes aan,de deur uit, hup de regen in. Wederom grenzen verleggen. Tien minuten lopen, 1 minuut wandelen, 20 minuten lopen zonder een centje pijn. Ik schaar hem bij het kopje "vormen" en "doen". Onderwerpen waar dit blog ook op steunt.
Zo groot.
Ik ben blij dat ik nu in dat stukje community-gevoel zit, je schrijft leuk, ik ga zeker blijven volgen. En goed idee om een blog te maken met de spulletjes dat je ontvangt voor te verkopen!
BeantwoordenVerwijderenJa dat vind ik ook een goed idee van je om te laten zien wat je nu al allemaal hebt voor de actie 'Maak het voor Maud'. Ik heb vandaag twee kettingen gemaakt, maar was me aan het bedenken wat ik nog meer zou kunnen maken...
BeantwoordenVerwijderenWarme creatieve groetjes van Susan