Laartje is onze troetelpoes. Vinnie de nurkse kater die stiekem ook wel vreselijk veel van aandacht houdt. De jonge blom en de oude kerel...
Laartje sahaartje, ronalvinio, ik kan eindeloos op hun namen variëren..
Gisteravond gingen ze allebei op pad. En vanochtend stond er nog maar eentje op de stoep.
Het is, mocht het je ontgaan zijn, wat onstuimig weer. Laartje houdt niet van regen. Maar waar blijft ze nou? Een van haar hobby's is...eten. Maar ze heeft al twee maaltijden gemist...
Eigenlijk komt dit zelden voor dat ze zo lang weg is. Bij ons op schoot, of ons bespieden, veel leuker. En af en toe een muis/vogel vangen. Ook leuk... Maar lang weg...zelden.
En dus zit ik nog steeds op de bank. Al 20 keer lopen fluiten, Vinnie zijn halsband met belletje afgedaan....zodat we met gespitste oren kunnen luisteren of we haar ergens horen lopen... Buren gevraagd of ze al gesignaleerd is.. Maar nee.
Ik moet nu maar naar bed. Geen Lara die als een speer naar boven rent om vervolgens dramatisch voor de badkamerdeur te gaan miauwen. Want daar staat een boterbakje met water. En echt jongens, die bakjes water...die smaken het beste (...).
Wat jij wil Laartje, wat jij wilt.
Ik hoop dat als ik morgen op sta, ik jou belletje hoor rinkelen en je gewoon puberaal op stap bent of stom opgesloten zit... Zou ook echt wat voor jou zijn.. Trut...
Zucht...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Iets te roepen? Deel het!