Opruimen, de een kan het, de ander kan het niet. Daar ben ik een duidelijk voorbeeld van. Onderhouden daar in tegen, kan ik weer wel, mits gestructureerd. Niet afhaken want dan stapelt het zich op.
Een project op zich was onze slaap/werkkamer. Ik zit er graag maar voor je het weet, staat er een uiterst fleurig tasje met mijn naailes-spulletjes op de grond, de wasmand, een handdoek, een verdwaalde slof, dozen van elektronica die P graag bewaard mocht ze ooit weer doorverkocht worden (...). Kortom, het is al gauw vol.
Dus nu zit ik ertussen in. Beetje bij beetje verplaats ik dingen in mijn ogen strategisch, gooi ik dingen weg richting de doos "tweedehands" of bonjour ik het naar de vliering.. Langzaam maar zeker kan ik mij weer een weg banen in deze ruimte. Heerlijk. Opgeruimd is fijn. Weinig prullaria vind ik diep in mijn hart ook fijn. Onpersoonlijke inrichting weer niet...
Weet je wat, ik ga die spiegel eens even ophangen... Waar is de hamer....
En zo murmelde ze hardop verder. Wat staat die naaimachine daar toch leuk. Kan ik hem zien zo op het kastje, een opgeluchte zucht klonk. Hmm, fijn he? Thuis...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Iets te roepen? Deel het!