Fijn

Lotje is gelukkig, Lotje probeert altijd zo gelukkig mogelijk te zijn. Vanochtend bakte Pee een eitje voor ons. Kopje koffie d'r bij met opgeklopte melk, gezellig kleedje over de tafel. Heel simpel, maar dat maakt mij blij.
Daarna kreeg ik het op de heupen want mamamuis had haar werktafeltje in de woonkamer, big sista had haar werktafeltje in de woonkamer. Noe, dat moest toch ook kunnen bij ons? Pee besloot zijn heil op de wc te zoeken; " niet weer! Riep hij uit, waarom??" En ondertussen banjerde ik geheel onverantwoord in mijn eentje met mijn werktafeltje onder de arm, voor de zoveelste keer de trap af naar beneden. Computerd onder den arm, alles verplaatsen, stofhappen. Hmmm, tafel 90 traden draaien, 45... ja nee... ja, zo moet het. Eettafel zo... nee... zo.... lamp verhangen. Ja ik heb, tot grote ergernis van Pee, het interieur al honderd keer veranderd. Maar ja, uiteindelijk heb je er wel resultaat van hoor. Come's with the package, SORRY! Ik meldde dat ik dit waarschijnlijk nog wel tachtigduizend keer in mijn leven zou doen, is toch leu-heuk!
Pee zuchtte...
Uiteindelijk vond ie het wel mooi geworden en zat ik dolblij achter mijn werktafeltje. Mijn tafeltje wist niet wat hem overkwam, zo zag ie nog eens wat van de wereld. Kijken hoe lang hij hier nu bleef staan..