De nieuwe tuin

We waren het erover eens, Cee en ik.. Blijven op de oude volkstuin was niet meer een optie. We kampten met een prototype ouderwetse tuinbuurman die niet bepaald schroomde om zaken in onze tuin aan te passen die hem niet zinde. Dat resulteerde in pittige discussie's en ja... Dan vergaat de lol je wel..

Via onze straatbuurvrouw kregen we een andere tuin waar we nu met hernieuwde energie naartoe fietsen.. Het is vooral onkruid wegtrekken, korte metten maken met braamstruiken en wat planten overzetten uit de oude tuin.. Een uitdaging zijn de preitjes. We hebben ze tóch overgezet en ze lijken het te trekken.. Ome appelboom is ook present. En de knoflookteentjes zijn inmiddels ingestopt. En ondertussen worden we verwend met de mooiste regenbogen tijdens het werken met de koude natte grond. Wij vonden dit een goed teken, niet?

Liebster award; de vragen

Via Gea *klik* ontving ik de liebster award. Ik reageerde op haar nominatie, niet zo zeer om genomineerd te worden maar omdat ik het zo leuk vond om weer een completer beeld van haar te krijgen. Nee, niet nieuwsgierig... En zo kreeg ik deze award, hartstikke leuk natuurlijk
Voor die vragen moest ik even gaan zitten, kopje thee, kind op bed, regen tikkend op de ramen, laptop opengeklapt en de ogen open. Het idee van het award is dat de gever een aantal vragen stelt aan de ontvanger die op zijn of haar lippen branden. En de ontvanger beantwoord deze indien deze daar natuurlijk voor te porren is. En geeft hem op zijn of haar beurt weer door aan een blogger die dat verdient, meer volgers mag hebben , net begonnen is of wat dan ook.. Officieel doe je dit  aan 5 blogs maar daar wijken we fijn even vanaf. En fin, eerst maar eens  de vragen beantwoorden!

1. Waarom ben je een blog begonnen? 

Omdat ik graag schrijf over datgene wat ik zie en meemaak. In combinatie met de interactie met andere bloggers is dat super leuk om te doen. Voor mij is het ook fijn om dingen "op papier "te zetten.

2. Waarom draagt Lot een roze bril?
Tjee... Omdat de kleine dingen heel groot kunnen zijn en het waard zijn om uitvergroot te worden en benoemd in een verhaal. Mijn bril is roze omdat ik geniet van kleine dingetjes, intens blij kan worden van een  gezellig lampje aan met een haakwerkje erbij. Of omdat ik een appelboom verplaatst heb.
Die bril is er niet altijd maar het is wel de oorsprong. En de uitdaging is om die bril zoveel mogelijk op te houden zonder de realiteit uit het oog te verliezen. 

3. Wanneer voel je behoefte om te bloggen?
Op momenten van energie en inspiratie.

4. Wat is je lievelingsdier?
Lievelingsdier... Ik kan er niet een benoemen, dol op koeien en poezen. En de reiger en meerkoet vind ik werkelijk prachtig..

5. Welke hobby's heb je?
Ik schrijf graag, naaien, haken, breien, tekenen, schilderen,gutsen, in onze moestuin werken (samen met dinnetje Cee).

6. Hoe ziet je droomhuis er uit?
Wel in de bebouwde kom. Zo in the middle of nowhere is niet echt iets voor mij, call me een scheitert maar..met wat levende zielen om me heen maar niet teveel, veel groen, bomen struiken ,moestuin aan huis, een varkentje, kippen en koe. Een huis met veel ramen, diepe vensterbanken, een leefkeuken en vooral vol energiebesparende oplossingen. Eigenlijk bij voorkeur zelf voorzienend. En opgeruimd, jaa.. opgeruimd.

7. Welke drie kleuren draag je het liefst?
Groen grijs en zwart

8. Zou je dingen willen overdoen?
Moeilijke vraag aan de ene kant wel maar daarmee zou ik daarmee niet meer de persoon zijn die ik nu ben en wat zou er dan gebeurd zijn? Bepaalde stukjes geschiedenis hebben me gevormd of een deukje nagelaten , sommige zaken mis je, andere zaken doe je weer op...Dus overwegend...nee.

9. Denk je dat kabouters bestaan?
Ja. Ik bedoel, Rien Poortvliet zag ze toch niet vliegen?

10. Als je een vogel mocht zijn, welke vogel en waarom?
Meerkoetjes zijn vaak wat onhandig...een reiger zie ik mezelf toch niet in terug...een eend is ook maar een eend.... Ik denk ...een kraai.... Misschien kun je dan nog eens op de schouder van een lief oud vrouwtje met magische krachten gaan zitten en grijs worden, kunstjes leren. Een kraai doet net alsof hij dom is maar ondertussen .. Wij hadden vroeger een tamme kraai, Aka of Kaa.. Ik weet het niet meer, maar het was onze huiskraai (lees boerderij)...Het heeft iets magisch, net als mooie tekenfilmpjes over droomwerelden en pratende dieren, ik vind ze hoopvol, "alsof" er meer is...Ik weet het, een vrij kinderlijke manier om daardoor te denken dat er meer is, maar mijn hart maakt dan een sprongetje  Veel fijner dan dat grote mensen-denken. Helaas vloog de kraai weg toen we op vakantie gingen en opa en oma op het huis pasten.. Ik was heel klein maar dat zal ik nooit vergeten..
Ja, een kraai..

11. Hoe ziet een topdag er uit voor jou?
Wanneer ik niet heb toegegeven aan mijn uitstelgedrag, heb genipt van een kopje thee en een lekkernijtje erbij, zowel van de aanwezigheid van Kabouter als Pee heb mogen genieten, als dat ik tijd voor mezelf heb gehad om even in de tuin te werken en te knutselen.
Aan wie ik deze liebster award doorgeef? Niet aan 5 mensen......maar aan een, namelijk;  aan http://donsjes.blogspot.nl/ Hoeveel volgers ze heeft en hoe lang ze bezig is, ik durf er niet iets over te zeggen. Maar een ding weet ik wel; ze schrijft erg mooi, zet je aan het denken én heeft humor. Donsje, wat je met het Award doet, maakt allemaal niet uit. Maar de nominatie en dus ook mijn waardering voor jou als blogster heb je i.i.g. binnen.

De vragen voor jou:

1: Waarom heb je voor de naam "Donsjes"gekozen?
2 Wat is het slechtste nummer dat je kent, maar zing je het hardste mee.
3: Wat omschrijft jou het beste
4:  Als je een boek zou schrijven, waar zou deze over gaan?
5: Als je over 5 minuten je tas mag inpakken voor een reis, waar gaat deze naartoe?
6: Waar rijd je voor om?
7: Welke eigenschap van je zoontje benijd je het meeste?
8: Op welke 3 sites haal jij je meeste inspiratie?
9: Wat is de beste huishoudelijke tip die je kunt geven
10: Op welk dier lijk je het meeste
11: Wat zou je nog graag willen leren.

Mijn negen maanden project

Ik kreeg een flinke zak ultradun diepgroen, katoen-look-a-like ( maar stiekem toch van acryl) wol in mijn schoot geworpen van lieve Cee.
En ik zag de uitdaging om van dit smalle wolletje een reiszak te fabriceren. Mijn negen maanden project. U leest het goed.
Voor een nieuw kabouterkindje in wording. Ik heb nog 6 maanden. En in een tempo van 10 cm per week, komt dit vast goed.. (breien doel ik nu op ;-) )

Vest pour kabouter

Je zou het niet zeggen, het oogt wat als een vest voor een kaboutermini-mens. Maar niets is minder waar, dit is voor kabouter.
Di mama hield opruiming en ik kreeg ladingen wol toegestopt mits ik mijn eigen collectie zou opruimen. Zo gezegd zo gedaan. Dit project stapte ik af van het bekende en nam ik een vest als voorbeeld in plaats van het volgen van een patroon. Voor iemand die niet graag "fouten"maakt is dit heel wat. Af en toe keek vriendin Aa  even mee en corrigeerde waar nodig.
Zo met de regen tikkend op het raam, de wind die woeit, huisvest aan, kan ik best genieten van dit jaargetijde. De mooie kleuren in de natuur, de zon die af en toe nog als een dolle los gaat.. Uiteraard vervloek ik het als ik verzopen als een kat binnen kom. Maar de warmte binnen en droge kleding maken dan veel goed.
Vanwege die wind, ging ik de volgende uitdaging erbij aan, namelijk het maken van een voering. Ook nog nooit gedaan.Oorspronkelijk wou ik een kek stofje met uiltjes aan de binnenkant maken. Maar deze was aan een kant wit wat niet zo'n mooi effect had in combinatie met het haaksel en ik had niet genoeg om hem dubbel te maken. Dus hup, naar boven richting stof-voorraad waar ik een donkergroen rib-stofje wist op te snorren. Ook wel lollig.. Dus aan de hand van het vest weer een patroon getekend op een oude krant, uitknippen, beetje bijspelden en in elkaar zetten maar. Vervolgens boorden van groene tricot stof en dan is hij klaar!
Dat laatste is nog in proces want de energie was in geen velden of wegen te vinden. Geduld is een schone zaak en een wijze vriendin wijst me met regelmaat op de steen die ik van haar kreeg met de tekst: pluk de dag. Thanks Cee,  so much to learn.
Work in progress, overall.

Lampenbusiness

Jee en ik snuffelen graag op rommelmarkten en kringlopen.  En zo geschiedde dat we wederom een tijdje terug samen naar Hattem aftogen om daar de boel onveilig te maken. Jaarlijks staat het hele stadje in het teken van de markt en om de mooiste schatten te vinden, spraken we af om half 8 bij haar kever.
Die van haar is zo zwart als de nacht en prachtig onderhouden, zijzelf komt rechtstreeks uit een van de posters van Mucha lopen, wat een prachtdame. Daar tegenover staat de geweldige nuchterheid en droge humor. Dus dat werd gezellig.
Met kleine oogjes stapten we de auto in die licht brullend van start ging. Verhip, eenmaal daar was de dijk al vol, we moesten nog ons best doen ook.
Het was keer op keer waar; hier vond je de mooiste dingen. Ik kocht er twee houten puzzels voor kabouter, een antieke poffertjespan voor 1,50, een groen wollen kleed met bloemen.  Later had ik wel wat spijt van mijn timing want allemachtig, het ding stonk wel naar ehhhm..schaap.
Maar het mooiste moest nog volgen. Op de heenweg zag ik hem al en op de terugweg nog een keer. " wat kost ie", vroeg ik..Vervolgens pakte een andere dame hem en had het over een ander stofje erover.. Een ander stofje, ander stofje? 5 euro? Akkoord. En zo was hij van mij. Een bebloemde oude grote lampenkap. Niks stofferen oudje, jij blijft mooi zoals je bent en gaat mijn tafel versieren.
En wat stond hij beeldig toen Pee enige tijd later zo gaat dat meestal hier in huis, de koe bij de horens vatte en hem ophing. Ja, dat stond niet verkeerd, werd beaamd.
Elke avond als ik nu de woonkamer binnenstap en de lamp aan staat, glunder ik weer. Kleine vondsten, groot geluk..

Snailmail; If nothing ever changed, there would be no butterflies

Snailmail snailmail.. wat was dat toch! Ik besloot de stoute schoenen aan te doen en me aan te melden voor de snailmail van Tante Jannie. En spoedig kreeg ik iemand toegewezen om voor aan de slag te gaan. Ik zou mezelf niet zijn als ik daar niet even de tijd voor moest nemen en natuurlijk weer veel te ingewikkeld ging denken.. Des al niet te min zorgde het voor een goede uitdaging voor ondergetekende.
Ik snorde mijn stukje linoleum op en ging met mijn tekenblok onder de arm richting lange tafel.
De dame in kwestie die alles zou gaan ontvangen, was iemand met een sterke rug, een positief creatief mens met een liefde voor knutselen, veel haken en hield van vlinders.
Ik zocht een mooie uitspraak op het wereldwijde web en verwerkte deze in een tekening die ik maakte van een vlinder. Deze werd weer uit het linoleum gegutst en de avond erna bedekte ik hem met een flinke laag textielverf om hem op een stuk stof af te drukken want op papier was het mooi, maar wat te doen met die afbeelding?
Waarom maak je niet een tas?
Ach, waarom niet.. En zo zat ik de ochtend voor we richting camping gingen nog gebogen achter mijn naaimasjien op zolder. De rust bleef bewaard en verdeurie, het werd nog lollig ook!
Cee bracht stickers van vlinders langs op verzoek en een feestslinger. En mijn mooiste boekje ging ook mee. Wat een pakket!
Kniepert als ik was, hergebruikte ik een envelop waarbij de postzegels niet bestempeld waren bij een vorige verzending en zo had ik na flink intapen een mooi pakket dat dan toch eindelijk echt met de post mee kon.

Babytruitje

Een klein wurmpje mocht het gezin van vrienden komen versterken, daar was ze dan eindelijk!
Uiteraard begon ik te laat met breien maar dat mocht de pret niet drukken, een goede reden om extra snel weer een kopje koffie te komen halen en het alsnog langs te brengen.
Kabouter is dikke vrienden met hun trol van drie maanden ouder dus dat zat helemaal snor, er werd wat afgegiecheld zoals die tweejarigen dat overdreven kunnen, bij het nabootsen van lompe acties. Gelukkig was ik geen autootje, anders had ik het zwaar te verduren...
Ondertussen smolt ik terwijl de dame in kwestie van een paar weken oud, op mijn arm tevreden lag te knorren. Heerlijk..Ik ben benieuwd hoe het truitje haar zal staan...