  |
| Het jasje vond Pee een paar maanden terug in de kringloopwinkel... |
Het resultaat was er al lang. Voor het eerst haken op de bonnevooi. Een patroon loslaten., uithalen en overnieuw proberen..Ik heb er veel van geleerd en het is nog wat geworden ook. Maar ja, het moment om even te gaan bloggen, daar in the mood voor zijn, mwa, niet echt. En zo was er een weekje pauze. Ook wel eens fijn.
Deze set wanten was de simpele maar ook meest praktische editie en met koortjes, niet te lang, niet te kort, zonder duim, iets langer zodat hij makkelijk onder het jasje kon. We hebben er al dankbaar gebruik van gemaakt. De eerste keer wou kabouter ze alleen maar utitrekken maar dat hield vrij snel op. Ik denk dat de koude wind hem er toch een beetje van weerhield.
En we gaan nogal eens de hort op. Kabouter is nogal een buiten-kind. Gekscherend roep ik wel eens dat het tijd wordt dat hij uitgelaten wordt. Het is feilloos te merken, meneertje wordt ongedurig, gaat wat in de buurt van de deur hangen of, nog beter, brengt me zijn schoenen en of laarzen. Nee, dan kan ik niet weigeren. Dan is het tijd. Net als nu, tijd om naar bed te gaan. Aangezien kabouter al twee keer in twee uur tijd verdrietig en plots snotterend wakker werd, verwacht ik nog wel herhaling hiervan in de nacht.
Ik hoop dat de uien onder zijn bed, het luv-smeersel en het kussen onder zijn matras de truuc zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Iets te roepen? Deel het!