zaterdag 10 december 2011

Zoekt den roze bril

Kabouter heeft geen tijd te verliezen, er is maar een richting en dat is vooruit. De meest passende omschrijving van kabouter is deze: de baby die geen baby wou zijn. Eenmaal zijn voetje op deze aarde was het helder, in dit lijfje kan ik te weinig, ik wil rennen, vliegen, springen. En ik, ja ik moest daar ook wel even aan wennen dat het net even wat anders liep dan in de boekjes.
Hij is nu 7 maanden, op de kop af, tijgert door de kamer en trekt zichzelf in de box op tot staand. En de processen die daaraan vooraf gingen waren op zijn zachts gezegd...vermoeiend. Weliswaar afgewisseld met alle hilarische momenten van triomf, de malle gezichten. Het is een clown met een vurig karakter en echt, ik had niet anders verwacht. Hij bestaat uit delen van ons, onze voorouders en zijn nieuwe zelf. Zo klein als hij is, weet hij ons al een spiegel voor te houden. Zo heeft hij zijn moeder weten te vertellen dat er nog meer rust moest komen, gas terug, een flinke dot. Voor het moment zelf is het soms niet zo leuk, als je tegen je eigen muur op knalt en het ineens met regelmaat even niet ziet zitten. De gebroken nachten waren funest voor mijn hoofd. Maar kabouter laat mij zien wat er toe doet, scheidt het kaf van het koren, toont de hoofdzaak van het leven..
En hier zitten we dan, kabouter peuzelt aan een banaantje en eet ondertussen zijn stoel op en ik...pak het bloggen weer op. Even met de billen bloot, zoekt haar roze bril. Life is good. Het zit hem in de kleine dingen.

12 opmerkingen:

  1. Ok Lot, gewoon gaan voor t moment!
    Ik moest direct denken aan deze column toen ik dit las ( knipte mijn moeder ooit voor me uit toen Bloem ongeveer deze leeftijd had en ik het ook af en toe niet zag zitten).......x
    http://yvonjaspers.nl/pers/roze-wolk/

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ach heden wat fijn om te lezen Daan, wij gaan elkaar snel zien en spreken. Kus

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Lot.. Ah wat klinkt het bekend. Ella hier is nu 13 maand. En 7 maand was voor mij de magische grens waarop ze plots ging doorslapen en stopte met hysterisch huilen overdag (met behulp van sojamelk ipv borstvoeding). Er komt een dag waarop je je niet eens meer kunt voorstellen dat het daadwerkelijk zo vermoeiend was :-) Ik weet dat het niet altijd even rooskleurig is hoor! Ik stond zelfs op punt om een créche te zoeken zodat ik eens een keertje zou kunnen slapen en een paar uur geen gekrijs zou horen. Geniet van de mooie momenten die jullie hebben. Want het klinkt als ene heel speciaal kereltje dat jullie daar hebben. Wat een pit, dat is echt om van te dromen! En geloof me, het wordt alleen maar beter. En het wordt alleen maar mooier. Die roze bril komt weer helemaal terug eens je uitgerust bent, hahaha :-) Succes ;-)En ik leef mee :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een binnenkomer, Lot, prachtig beschreven. Een dikke knuffel voo jou en je kabouter. Je kabouter boft met zo'n mama!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Och…de roze wolk is niet voor iedereen een gegeven.
    T kan bere zwaar zijn dat ouderschap.
    Ook al lijkt het waarschijnlijk niet zo als je mijn blog bekijkt,
    maar ook ik zit (en zat) hier met mijn poezelige meisjes wel eens in zwaar vaarwater hoor Lot.
    Misschien scheel het als je weet dat je niet de enige bent.
    Genieten van de kleine dingen en de mooie momenten is dan gewoon het beste wat je kunt doen.
    EN dat doe jij heel goed!
    Dike schouderklop van mij!
    Liefs
    (en wat een heerlijke kaboutertoet heeft jullie mini)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hier blijft de roze wolk voortduren. Jongste is nu 14 maanden en ik ben klaar voor de volgende roze wolk :) . Maar af en toe verkleurt de wolk eens van kleur: dat is waar.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Liefs voor jou & je prachtige kabouter van mij ♥ ... jullie zijn kanjers ... allebei!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. roze wolk of niet,het is mijn allerliefste achterkleinzoon. zegt deze overgrootmoeder.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Dank voor alle reacties, heel fijn om jullie ervaringen te lezen of gewoon lieve woorden. Xxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Lief zusje,

    Misschien moet je juist even niet op zoek naar die roze bril en stomweg kijken naar hoe het daadwerkelijk is; prachtig en moeilijk.
    En dan vanuit die basis opbouwen, in plaats vanuit hoe het door de roze bril misschien zou moeten zijn.. Zo lang je bezig bent de wereld te bekijken door een voorgefabriceerd filtertje, kun je namelijk ook niet leren oprecht te genieten van wat er echt is.

    Het is niet érg om het niet te trekken, om het moeilijk te vinden en soms enorm te balen van hoe je leven er met kind er uit is komen te zien, hoe zeer je je ook verheugde op je gezinnetje.. Je bent nou eenmaal geen supermens, dat is niemand en bijna elke moeder weet heel goed hoe mooi én hoe zwaar het kan zijn; join the club.


    x
    Ya big sista (die nu haar nee-schreeuwende peuterpuber gaat entertainen..)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. @ big sista, dat klopt inderdaad, ouderschap heeft twee kanten en dat maakt niet uit. De roze bril staat voor de positieve levenshouding waar ik naar streef. Niet zozeer verdoezelen o.i.d. dus van het voorgefabriceerde filtertje is gelukkig geen sprake. Voor nu gas terug, niet zozeer door kaboutermans als wel door andere dingen. En dat is goed.I am happy to join the club :-) Xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  12. En er komen alleen nog maar meer genietmomenten bij!

    BeantwoordenVerwijderen

Iets te roepen? Deel het!