donderdag 26 mei 2011

Tuune

"Prrrrr ahhh *ahhhhh*ahhhhh*aahhhhhh*"
Dit zou het geluid kunnen zijn van de tandarts die boort en een patient die het uitgilt. Maar tandartsen zitten niet in de dakgoot, onder de dakpannen om zes uur 's ochtends.
Kabouter en ik zitten elke nacht en ochtend in de schommelstoel. Dan krijgt hij voeding en de Hitchcock-kraaien achter mij ook. We zitten op dezelfde hoogte, de kraaien en wij. Alleen zij buiten onder de dakpannenrand en wij binnen. Het verschil moet er zijn.
Moeder-kraai neemt plaats met een hapje en de babykraaien beginnen met kermen. Als het aan kabouter ligt, luisteren we de rest van de dag naar dit tafereel totdat ik een ons weeg en hij mijn 80 kilo. Maar daar heeft deze mama wel een stokje voor gestoken. Hoe slecht, ik voldoe nu al niet aan de eisen van een echte borstvoeder. Hallo speen!
Speen en kabouter zien elkaar graag. En zo krijg ik ook nog slaap. Alleen winnaars..
Het gaat goed met ons. Kabouter groeit naar behoren en ik leg al hele afstanden wandelend af. De natuur die regelt wel dat moedertjes weer herstellen. Ik vind het fascinerend. En ben vreselijk dankbaar dat ik niet langer zo beperkt ben. Zitten blijft geen hobby en de grenzen blijven duidelijk maar ze schuiven op.
Eindelijk, eindelijk kon ik dan ook mijn tuuntie bezoeken. El reed mij ernaar toe. Kabouter en ik werden voor het eerst van elkaar gescheiden, geen tranentrekkende beelden, hij is bij Pee in meer dan goede handen. Alsof het zijn tweede natuur is.
Er was duidelijk sprake van een onkruidfeestje waarvoor ik niet uitgenodigd was. Heel even werd er geplukt. El ging als een dolle. Los ging ze, serieus. En in no time was een vak alweer onkruidvrij. Ik werkte aan mijn missie, de zelfgekweekte pompoenplantjes in de grond zetten. Een speciaal project want Pee had voor mij de natuurlijke wal van onkruidafval bedolven onder zand. Waar ik vervolgens de plantjes in plaatste. Dat heb ik een andere tuinder, zwaar bebaard in lang gewaad, ooit zien doen. Mijn buurman, van het conservatieve soort, zag het niet goed komen en liep mompelend mijn tuin op. "Ie mut toch 'n diep gat moak'n en daar dat afval in doen. Zo komt ut allemoal weer omheuge". Als ik een ding geleerd heb, is het wel ja knikken op info waar je niet om gevraagd hebt maar wat wel goed bedoeld is. `Joahh, tuinier´n is ´n vak`. Ja hoor, El en ik keken elkaar veelbetekenend aan. En ondertussen dacht ik: maar ik doe het lekker toch!
Ik was voldaan, mijn handjes eindelijk weer donkerbruin van de aarde zonder dat het erg was. En de overgebleven pompoenplantjes bood ik aan om gratis mee te pakken of om te ruilen tegen een ander plantje. Lekker simpel leventje leiden wij op de tuune.
Vandaag trof ik als slagroom op de taart ook nog een pakketje bij de post. Helemaal voor mij alleeeenig. Pee keek jaloers over mijn schouder mee. Mijn inmiddels schone vingers opende het pakje gretig. Wat fan-tas-tisch! Vrouw Haaksma ken ik alleen via het wereldwijde web via mijn moeder.
En ze stuurde mij dit geweldige setje. In retro kleuren voor kabouter. Een muts met bijbehorende wantjes voor kabouters. Want in kabouterbos kon het toch aardig koud zijn! Op slag verliefd.. Ik kan kabouter zijn hoofd wel groot kijken totdat hij erin past. Maar daarvoor nog even geduld. Wat fantastisch, alle contacten die je zo gaande weg opdoet in blog/web-land. Ook alle kaartjes van medeblogsters en surfers. Zo leuk, zo onverwacht en zo attent. Ik geniet dubbel en dubbel en dubbel en dwars..

4 opmerkingen:

  1. Wat fijn dat het allemaal zo goed gaat! En mooi, de foto's. Prachtig Kaboutertje!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Als jouw instinct zegt 'speen', dan kan de hele borst-,fles- of kiezelsteenvoedende wereld hoog en laag springen, dan geef je gewoon 'n speen. Dus. Vind ik dan... ;)

    Maar ik ga eens even kijken waar mijn wandelkabouter is, ze is zo stil dat mijn instinct begint te gillen dat ze vĂ¡st minimaal het behang van de muur aan 't scheuren is, haha!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. wat een lief koppie heeft jullie kabouter!

    BeantwoordenVerwijderen

Iets te roepen? Deel het!