Groei

Daaaaaaaaagenlang boog ik mij over mijn moestuintje heen. Zou er al wat opgekomen zijn? Het eerste wat de grond in ging, waren de tuinbonen. Mijn werkwijze was als volgt... de stok van de schoffel plat op de grond leggen, er even op staan en...klaar is je rechte geul. Vervolgens de bonen erin gelegd. Bonen zaai je niet, je legt ze. En daarna lekker toestoppen met fijne aarde. En water gieten maar! En om te voorkomen dat onze dieren er met hun dike gat op gingen zitten, verzamelde ik wilgetakjes, knipte ze in stukken van 15 cm en stak ze om het zaaisel heen. En zo was het dierproof...


Het wachten op de opkomst ging met pieken en dalenl... Dit gedeelte van de tuin heeft weinig zon. En al gauw dacht ik dat het niet goed kwam. Maar zowaar, op een zonnige zaterdag, kon ik constateren dat ik allemaal groene puntjes zag! De bonen jongens, de bonen. Ze komen eraan! De ervaring leert dat, als ze eenmaal boven de grond uitsteken, ze als een speer gaan.. Wordt vervolgd!

Ondertussen probeer ik de aubergine, de tomaten en de kropsla, wat steviger te krijgen. Want de plantjes zijn nog wat ielig. Waar het aan ligt? Ik weet het nog niet. Ik ben nog bezig met experimenteren. Zo dacht ik op een bepaald punt dat wellicht nog meer water goed zou zijn. Maar in mijn jeugdige enthousiasme wist ik de helft van de auberginepopulatie te verpletteren met een te harde straal water.. *oeps*. Gelukkig heeft een gedeelte het overleefd.... Wordt vervolgd....