Deel 3

Omdat kabouter luid snurkend over mijn arm ligt en het al zo laat is en ik jullie de uitslag niet wou onthouden deze avond. Omdat het zo belangrijk is om je voor in te zetten.
Omdat het resultaat wederom zo geweldig was , de hulp bij de kraam zó groot. Omdat doepark het Nooterhof dit mogelijk gemaakt heeft. En de bezoekers van de kerst-streekmarkt zo betrokken waren. De uitslag van de opbrengst van jullie schatten tot nu toe:

Pay it forward.

Dit keer was het niet zoveel werk als de vorige twee keer. Kaa en ik verplaatsten de dozen en tassen geroutineerd naar boven vanuit de kelder. Een kopje cappuccino werd gefabriceerd, kabouter werd met een potje klei aan zijn tafeltje geïnstalleerd en we begonnen met herpakken en prijzen controleren.
Zondag 16 december is het weer zover, de kerst streek markt in doepark Het Nooterhof. En daar moesten we ons maar eens op voorbereiden! Bij het uitpakken zie je elke keer weer iets nieuws en blijf je je verbazen over alles wat er gemaakt en opgestuurd is. Tassen, knuffels, mutsen, kerstversiering voor de boom, babykleertjes, poppenkleding, servethouders, decoratie, etuitjes, sleutelhangers, haaraccesoires...En wat is er al een grote opbrengst.. Maar...zouden we het magische bedrag met de 3 nullen bereiken? Het zou haalbaar kunnen zijn..
Met alle handgemaakte spullen zullen we hopelijk weer een mooi bedrag binnen halen voor Maud voor Leven. Helaas zie ik met regelmaar berichten voorbij komen van kindjes met neuroblastoom die de strijd verliezen. Daarom is het zo goed om dit te doen, om die gezinnen te ondersteunen, voor onderzoek etc. Maud , koningin grootoog, komt niet meer terug. Zo verdrietig. En op deze manier toch wat kunnen betekenen voor al die andere gezinnen door dingen te maken of juist door het te kopen..Dat is zó waardevol.
Inmiddels stond Dee ook voor de deur met haar kaboutervrouwtje en samen werden alle schatten, onder luid gebabbel netjes ingepakt en klaargelegd. De lijstjes werden aangevuld; we zijn er bijna klaar voor..
We pay it forward. You too?

Vastleggen

Ik zou het liefste de hele dag vastleggen, momenten die mooi zijn, die je graag met iedereen zou willen delen.
Dan denk ik voor een momentje; "ohhhh, waar is de camera", of "oohhhh, als ik dit eens kon filmen". Maar dan rem ik mezelf ook af, want vang maar eens het moment, dat gevoel of die sfeer. Leg het maar eens vast op de gevoelige plaat. En soms ga je daarvoor omdat je in opdracht van werkt of omdat je het toch wilt proberen omdat het nu eenmaal een uitdaging blijft.

Dan hoeven filmpjes en foto's niet scherp te zijn, of volgens de standaard contrasten. En ik hoef er zelfs niet voor op de grond te gaan liggen want soms is het juiste moment genoeg.
Dit is zo'n geval. Het kacheltje was aan het snorren, ik werkte aan een flitsende muts voor mijzelf en kabouter had even moeite om alleen weer in slaap te vallen in zijn bedje. Maar slapen bij mama was geen probleem. Een fijn muziekje klonk op de achtergrond en wat was het behaaglijk warm met ons nieuwe kacheltje.
"Pee, maak eens een foto als je wilt? "
Misschien kon ik het moment een beetje vastleggen....