zondag 2 mei 2010

De schroefboor

Ik wou zo graag boren, schroefjes schroeven met de schroefboor. Zzzzzt en klaar. Zo snel als de wind. En zagen alsof je door een taartje zou snijden met een mes. Maar nee, dat lukte niet zo. Het bleef dan ook bij denken. En ik dacht dat het aan mij lag.
Het was een zonnige dag toen mamamuis langs kwam voor project: "gereedschapskist voor Lot". Ze zag dat er een kistje gemaakt moest worden en de uitvoering nog niet van de grond kwam. En zo reed ze in het rode goedgevulde karretje naar me toe. Ik pastte er nog net bij in.. Ze kwam, zag en overwon. De gereedschapskist stond er in een poep en een scheet. En dat de zon ons zo ongeveer wegbrandde, was bijzaak.
Het resultaat was adembenemend. Mijn gereedschap en alle gepensioneerde mannetjes waren er stil van. En zo geschiedde.
Ik wou graag leren en keek de kunst af. Gezien de beperkte energie in de accu, liet ik het maar bij kijken. En eenmaal thuis vuurde ik mijn vragen op haar af. Want de vraag bleef: "wat doe ik fout? "
De conclusies werden getrokken. Een ander bitje voor mijn boor en andere schroeven waren geen overbodige luxe. En dan moest ik het nog maar eens proberen. En die zaag? Of hij niet sneller kon. Even purken en hoppaa, daar zat de knop die ik in mijn peinzen niet gezien had. *Heel fijn*.
Op de dag die er volgde, rende ik langs de bouwmarkt en deed daar mijn aankopen. Nu al goud waard. Eenmaal thuis ging ik gelijk aan de slag.. Het lag aan het bitje en de schroeven. Nu schroefde ik ze niet meer kapot.
Als een dollle ging ik en voor ik het wist was daar......een eerste deel van een hekje!
Een nieuw tijdverdrijf was daar..

1 opmerking:

Iets te roepen? Deel het!