De tent

Waar over te bloggen op een dag als deze. In een week als deze.. Het maakt niet uit waarom. Maar hij zal niet te boek staan als een van de besten. Ik kies voor dagdromen. schrijven over het buiten zijn in de natuur, over lieve kleine pannetjes met greepjes, plastic gekleurde bordjes,rubberen hamers, tentstokken, rollen wc papier, klaptafeltjes, thee uit een pannetje, Yathzee.. Ik kies voor kamperen!
Vorig jaar zijn we een paar nachten weg geweest met onze toenmalige vouwwagen. Een Roadmaster Ideal. Nou, verre van ideaal kan ik je vertellen. Met zo'n 50 ongelabelde stokken en meters en meters tentdoek. Nee, dat was geen succes. De wagen stond na vijf uur intensief opzetten nog amper en zo scheef als het maar kon. Nee, die vouwwagen werd weer mooi verkocht zonder een verkooppraatje. Wat nog lukte ook. Waar wij hem kochten voor een prikkie in de loop van de zomer. Konden we hem weer, wegens-ongeschikt-zijn-voor-beginnend-vouwwagen-gebruikers, zonder verlies te draaien, doorverkopen in de lente. En van die centjes konden wij naar een vouwwagen zoeken die WEL voor ons geschikt was.. Automatisch kwamen wij uit bij de Paradiso. Uitvouwen en stok ertussen. En het slaapgedeelte stond al.
De voortent daar in tegen....
Ja.... We zagen in dat even oefenen geen kwaad kon. En zo stonden wij een kilometer van ons huis 's zaterdags, uiteraard met 27 graden, op een dagplaats op de boerencamping. Na twee uur worstelen besloot een buurman ons te helpen. In no time hadden we het ding staan. Ja, dit ging ons ook lukken! Met de tijd dat de vouwwagen stond, begon ik te jubelen en te dromen. Dit zou nou een vouwwagen zijn waar je nog vele kampeeravonturen mee gaat beleven. Die je terug gaat zien op verschillende foto-albums. Een vouwwagen die in de familie blijft omdat het altijd past...
Ik was intens gelukkig. Het was vrij simpel te verwezenlijken, bijna kneuterig maar wat maakt het je rijk. Droom maar even mee tijdens deze korte tour du vouwwagen...