kleine mensen-jumpsuit

Mijn uitdaging de afgelopen twee weken was het fabriceren van een jumpsuit. Mijn eerste tricot-project kan ik wel stellen omdat er gemiddeld genomen nogal eens geklaagd wordt over de stof en hoe moeilijk het te bewerken is, lockmachines die je om de oren vliegen...Dus ik had daar een beetje vrees voor maar eenmaal bezig bleek mijn beer al snel getemd want verhip, dat ging eigenlijk hartstikke prima. Nee, wat een feest zelfs! Nu heb ik werkelijk NIETS aan tricot-stof in huis liggen. Maar, ik had nog wel een shirt dat wel een lollige basis zou vormen en in de kringloop scoorde ik een paars kinderjurkje waar ik de boordjes van kon maken. Op en top recykleren dus!

Bruut vond ik het moment dat ik met een hamer het pakje te lijf moest gaan om de drukknoopjes erin te jassen. Maar met vriendin Haa aan mijn zijde durfde ik het aan en wat een feest.
U snapt hier gaan er meer van volgen ( en gaat haar zinnen eens zetten op recycleerbaar tricot en mooie stofjes..).

Het proces in beeld..

Reiszak, de tussenstand

De reiszak gaat overal mee naartoe en doet dus al eer aan zijn naam. Inmiddels is het rugpand klaar en ik op iets van een kwart van wat dit pand. De foto doet niet echt eer aan het resultaat tot nu toe maar straks krijg je wel beter beeld erbij, zeker als ik de voering erin ga maken. Ik had al eens stukje stof op de kop getikt maar achteraf was het toch wat te schreeuwerig, dus er komt nog een poging twee..
Zulk dun garen is wel monnikenwerk heur, had ik dat al gezegd? *Geduld...enz..*
Voor de afwisseling ben ik ook bezig met een jumpsuit. Mijn eerste tricot-project en ik ben fan, wat een feest zeg! Zelfs zonder de magische, hoe heet dat ding..lockmachine. Die heb ik niet dus het is just me and the naaimasjien maar dat gaat prima.
Morgen moed verzamelen voor het erin meppen van de drukknoopjes en dan zal ik het eindresultaat posten. Dat wordt straks kaboutermensje's eerste pakje. Het kost wel even wat tijd maar het scheelt wel flink wat centjes dan wanneer je het nieuw moet kopen zeg! Later meer..

Verandering in de lucht

Lotje snotje had een belangrijke vergadering alwaar ze hoorde dat er een boel ging veranderen.
Er verdwenen een boel functies, de service werd anders en een hechte club mensen moet afscheid van elkaar namen.
Ook mijn plek verdwijnt op dit moment, the day after is dan ook ondergedompeld in een rare sfeer, een scheidslijn van wie wel en niet blijft.
Ergens voelt het als een opluchting maar tegelijkertijd ontstaat er een boel duidelijkheid.
Met mijn inpandige kabouter had ik het graag anders gezien, zo'n last minute verandering, mwah... ik ken een betere timing.
Maar hee, ik zing voor mezelf een mantra "ik houd loon en ik krijg een andere functie...wie goed doet.... traaalalalala".
Na zo'n avond moet iedereen zijn ei kwijt en ligt de productiviteit niet bijster hoog. Ik haalde voor de gelegenheid mijn breiwerk tevoorschijn tussen de telefoontjes en de mailtjes door.
Het voorpand van de reiszak is af, daar zal ik vanavond even en foto van maken.
Nu deel twee! Eerst 10 cemtimeter breien en daarna opsplitsen in twee onderdelen. Kan ik mezelf voor de gek houden, breit een stuk sneller :-)

....tralalalalaaa.

Uitruimen

Kringlopen zit in mijn hart en nieren, niets leukers dan dat. Nu ligt de nadruk momenteel meer op het naar de kringloop toe brengen.. Oude kleertjes van kabouter, tijdschriften die werkloos liggen te zijn, zwangerschapskleding die ik toch niet aan doe. Elke week gaan er twee tassen weg, hoe is het mogelijk, zoveel in een arbeidershuisje gepropt... En het einde is nog niet in zicht..
Echter, steeds vaker breng ik het naar de lokale weggeefwinkel of de kleinere kringloopwinkels die nog niet zo commercieel zijn. Zoals vandaag Terre des Hommes. Een heel klein winkeltje vlak bij ons in een kleurrijke winkelstraat waar ik nooit aan gedacht had om mijn spullen naartoe te brengen. Helaas voor het resultaat van het opruimen zag ik ook weer een boel moois. Oude kleine houten puzzels met de geur van vroeger er nog aan met prijzen in centen.

 

Ik wist dat ik kabouter er een groot plezier mee zou doen en zo stond ik weer wat giechelig bij de toonbank, de mevrouw giechelde met me mee. Ook een tricot kindertruitje werd afgerekend om te recyclen, boortjesstof is what I need.. Ik was een blij mens.
Minder blij was Pee die onlangs geen andere keuze had dan mij de nieuwe eigenaresse te laten worden van een werkelijk zo afzichtelijke lamp met tafeltje van donker bamboe, dat ik er verliefd op was. Die moest gewoon mee, daar MOEST een overdreven vetplant op komen te staan en ja, ik zou hem wel bij mijn naaimachine op zolder zetten. Maar over in de orde van Lot ging hij, no doubt..
Pee zuchte nog eens diep, rolde eens flink met zijn ogen en wou hem zelfs wel ophalen. Ik had het wel willen zien, hoe hij afrekende, maar ik moest het doen met een verslag ervan.
Kijk eens wat lelijk mooi !!!

Lindbergh mutsjes

Het was baby-uitwerp tijd bij mijn dinnetjes. Beiden waren onlangs uitgerekend en oorspronkelijk zaten we alledrie in dezelfde uitgerekende tijd, echter was het mijn tijd nog niet op dat moment.
Dat ze nu op het punt stonden om te bevallen was enerzijds confronterend maar vooral heel bijzonder.
Het was tijd dat de kindjes tevoorschijn kwamen en ik kon niet wachten.
Dee en ik hadden nog thee gedronken tot s'avonds laat en haar reusachtige buik met mijn buik in wording samen op de gevoelige plaat gelegd. Haar gezicht, nee alles gaf aan dat het tijd was. En prompt had ik haar de volgende dag aan de telefoon om te horen dag de kleine man tevoorschijn was gekomen. Had ik even goede thee gezet ;-)
Die week erop stonden er twee kraamvisites op de planning, een bij Em en een bij Dee. Voor beide kaboutermannetjes breide ik een Lindbergh-mutsje omdat ik ze fantastisch vindt. Alles wat oogt als een strikmutsje is fantiestas. De baby's voelen zich er vaak ook erg geborgen door.  En wat stond het...om te smelten..
Of ik hem even met muts mocht vastleggen? Uiteraard..
Regelmatig pak ik de foto er nog even bij, (foto van beeb Em ontbreekt, die lag lekker te knorren), wat is het toch een wonder, zo'n kleine smurf en wat was het waardevol om van dichtbij mee te maken. Lief en leed, al in the package...

Kussen

Een boel kussens in huis vroegen om een nieuw jasje. Niets zo veranderlijk als ons interieur met als grootste veroorzaker ondergetekende ( zit in de aard van het beestje). Maar ik had nog een beetje vrees voor het betere ritsen-werk en knopen vind ik niet zo kindvriendelijk. Dus hop, de wijde internetwereld in voor een tutorial. Zie hier: wat een leukerd! Echter dacht ik wat te moeilijk, ja ik kan dat.. Di mama vormde de hulplijn en zo kwam het goed. Oh ja, nog een tip: de x + 2 centimeter zou ik iets ruimer nemen.. Spelden,spelden en nog eens spelden en....
Nengnengnengneng deed de masjien op zolder en uiteraard draaide er een plaatje op de achtergrond met the best of the thirties and fourties uit de overgenomen collectie van opa. Wij delen de voorliefde voor de melancholisch liederen, bij voorkeur op de late avond, maar zo op zolder met de regen tikkend tegen het raam, paste het ook prima.
Het resultaat vond ik om trots op te zijn, gemaakt uit een oud tafelkleed wat oorspronkelijk een cirkelrok zou worden. Maar dit vond ik leuker.
Ik denk dat ik deze tactiek ook ga gebruiken voor de grote rugkussens op onze pallet-bank...(maar eerst kussen nummer twee..

Boek: Maud, Dappere Strijdster

Afgelopen zaterdag was het zover, de presentatie van het boek: "Maud, dappere strijdster".
Ik wist al een tijdje dat het boek er zou komen en dat wist ik vooral omdat ik een klein stukje mocht bijdragen, een verhaal over de kort maar krachtige actie "Maak het voor Maud". Een verhaal over een simpele oproep uit betrokkenheid en de overweldigende reacties van jullie bloggers, lezers.
Ik kreeg het boekje van Pee cadeau en het daadwerkelijk in mijn handen hebben, het teruglezen van het verhaal van Maud, het hele gezin..Juist, dat leverde een boel gesnotter op. Helemaal als moeke met inpandige baby komt het driebubbel zo hard binnen.

Het boek is werkelijk prachtig geworden, kleurrijk, veel foto's, quotes van reacties, verhalen over acties, de blog's geschreven vanuit Maud..De kracht van het gezin, de betrokkenheid van iedereen het spat er gewoon vanaf.
Misschien vind je het, vanwege je betrokkenheid bij de actie toen, of omdat het je een mooi boek lijkt, een goed idee om hem te bestellen.
Dat kan hier: http://www.maudvoorleven.nl/boek
Het is goed om te weten dat 100% van de inkomsten gebruikt zal worden voor onderzoek naar neuroblastoom en voor financiële ondersteuning aan gezinnen met een kind dat kanker heeft.
Het boek 'Maud, Dappere Strijdster' is ook verkrijgbaar in boekenwinkel Goedhart Assendorperstraat 79 en Ana Sofia, Nieuwstraat 100 in Zwolle. 
Zeg het voort!


Verder sta ik, naar alle waarschijnlijk voor de laatste keer, met de laatste spulletjes, door jullie gemaakt, bij de festiviteiten van radiomarathon.nl ! Meer details volgen nog. De marathon vindt plaats op 19-20-21 december en Maud voor Leven is dit jaar het goede doel!