woensdag 24 maart 2010

Weer

Ze zaten op een randje aan de vaart, te slurpen. Hij dook naar voren, ving het water op met zijn grote snavel, gooide zijn hoofd in zijn nek en liet het water door zijn lange keel glijden... Dat bruine water was toch wel zo lekker... Om de beurt namen ze een slokje. De gebroeders gans..
Het was een mooi gezicht...
Spike had er geen oog voor en drentelde al jammerend voor me uit. Zijn wereld was op dat moment niet groter dan een tennisbal.. "Holy tennisbal, holy tennisbal" hoorde je hem meditatief prevelen.
Dat is het effect als Spike oog in oog staat met iets bal-vormigs. Dan kan ik hem een biefstuk voorhouden, maar die verliest het echt..
Wonderbaarlijk.
Ik bewoog de werpstok naar voren, ver van de ganzen vandaan richting de vijver. Spike trok een sprint erachter aan, dook het water in en zette de achtervolging verder in, in het water.
"Wat is dat bruine water toch lekker"..

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Iets te roepen? Deel het!